Wennen aan wenden

Dit is een vreemd boek. Misschien is dat wel terecht. Want het boek gaat over wendbaar zijn, en het blijven. Dat onderwerp kan je moeilijk van begin naar eind vertellen, in een logische of chronologische volgorde. Toch?

Zoiets moet Marilyn Bouwmeester hebben gedacht, toen ze begon met het schrijven van ‘Wennen aan wenden’. En in die opzet is ze zeker geslaagd. Want dit boek springt van de hak-op-de-tak. Van de Waterval-methode via het belang van goede timing en het momentum naar de opkomst van unisex-mode en conceptualisering. Wat komt er nog meer in voor? Het nut van stap-voor-stap ontwikkeling en patroonherkenning in VUCA-tijden, met gelijktijdige versnelling, versoepeling en verandering. Het kunst van het ‘nee’ zeggen, en het nut daarvan binnen Deep Democracy. De systeemtheorie, autopoiese en allopoiese.

Leuke verzameling trendy filosofietjes rond hedendaags leven en werken, denk je nu misschien. Klopt, als je die stukjes uit het boek los van elkaar en van de rest van de tekst zou lezen. Maar dat moet je dus niet doen. Beter is om eerst de stellingen over wendbaarheid te lezen waarmee het boek eindigt. En om er wat aan te kruisen die je het meest aanspreken. Kijk dan naar de inhoudsopgave, en probeer de hoofdstukken te vinden die daar volgens jou het beste bij aansluiten. Zo maak je als lezer je eigen instructieboek over wendbaarheid. En wen je zelf het beste aan de VUCA-tijden waar we in zitten. En zeker aan wat er nog voor ons ligt.

Wennen aan wenden meandert…toont maatschappelijke verandering en laat thema’s de revue passeren die knagen zoals individualisme vs. collectivisme. De schrijfstijl sluit daarop aan, de auteur toont een breed spectrum van wat wendbaarheid is. Coherentie en scherpte wordt vanzelf duidelijk naarmate het boek vordert. Creatief boek, zet aan tot nadenken over ons eigen aandeel en rol binnen verschillende systemen. Uiterst relevant in deze tijd, herkenbaar, een heel ‘eigen’ boek.